Precies 4 weken na de diagnose ontvang ik de eerste strijdkrachten. Door het infuus treden ze aan. Klaar voor de strijd. Welkom.
Het zal de komende dagen bijzonder ongezellig worden daar binnen. Goed en kwaad gaan met elkaar op de vuist. Ik weet me verzekerd van krachtig materieel, het nieuwste van het nieuwste, strijders in topvorm. Fijn dat jullie er zijn.
Zak na zak druppelt de chemo binnen. Door een infuus, vakkundig aangelegd door Fred. De afdeling blijkt een kleine gemeenschap, een afspiegeling van onze samenleving. Een ruimte vol verwachtingen, vrolijkheid en iets dat wankelt op het snijvlak van imponeren en incasseren.
In deze Escape Room probeert niemand te vluchten. Als makke strijdgenoten liggen we te wachten op een piepje van het infuus. Het sein dat de strijders behoefte hebben aan meer munitie. Kom maar door, ik ben er klaar voor.
Tijdens de PET-scan vier weken geleden was absolute rust voorgeschreven: geen gezelschap, niet lezen, maar wel luisteren. De redacteur muziek koos voor mij Tame Impala, met het album Currents. Het eerste nummer van dat album heet Let it Happen. Het nummer heeft zich in ons hoofd en hart genesteld. Dit is precies ons gevoel gisteren tijdens de eerste chemo: laat maar komen.
I heard about a whirlwind that’s coming ‘round
It’s gonna carry off all that isn’t bound
And when it happens, when it happens (I won’t be holding on)
So let it happen, let it happen
